Ik heb al eerder een stuk geschreven over hoeveel een mens kan willen. De laatste tijd ben ik erg bezig met mijn toekomst.
Met veel plezier ga ik naar mijn werk. Alleen als ik daar zit, voelt het alsof de tijd stil staat. Ik heb het naar mijn zin, de kinderen en mijn collega’s zijn geweldig. Maar, het voelt dan alsof ik wat mis. Misschien een extra push?
De opleiding Gespecialiseerd Pedagogisch Medewerker Kinderopvang heb ik met succes doorlopen. En ondanks ik het leuk vind, het werk, vraag ik mij af: ‘Wil ik dit echt?’
Maanden heb ik nagedacht over een eventuele vervolgopleiding, en ik bleef haken op de sociale kant. ‘Ik wil doorleren voor Social Work!’. Ik zei het tegen iedereen. ‘Ik wil mensen helpen!, maar waarom eigenlijk? Ik heb altijd voor de sociale kant gekozen, van mijn opleiding tot aan vrijwilligerswerk. (in de psychiatrie en ouderenzorg)
Ondanks dat ik het oprecht leuk vind, vraag ik mij ook af wat er meer in de wereld is:
* Content marketeer
Schrijven, SEO. Schrijven is echt mijn droom. Maar het is een moeilijk beroep. Je moet erin rollen
* ICT
”Zoeken naar oplossingen”, dat is hoe ik de ICT het beste kan omschrijven. Google is mijn beste vriend. Het liefste wil ik eerst van alles zelf opzoeken, eer dat ik om hulp vraag.
* Klantenservice
Combinatie van mensen helpen en zoeken naar een oplossing.
* Met dieren
Ik begrijp meer van dieren dan van mensen
* ”Public speaker”
Ik weet dat ik met mijn verhaal mensen kan bereiken. Maar geen idee hoe ik moet beginnen. Ik denk dat dit een goede stap is. De internet is het publiek
Er zijn zoveel verschillende opties. Waarom moest ik na mijn middelbaar onderwijs gelijk een keuze maken? Ik hoop dat de volgende generaties het makkelijker krijgen. Dat er wordt gezegd: ‘Je hoeft nog niet te weten wat je wilt gaan doen’
Ik weet het namelijk echt niet. Ik wil het wel weten.