Hoi, welkom terug. Je bent er weer. In een tijd van onzekerheid is het fijn om een bekende te zien. Je ziet er hetzelfde uit, alsof er in de jaren niks is veranderd. Dezelfde ogen, tanden en mond. Je lijkt niet gegroeid te zijn.
In een tijd van onzekerheid is he fijn om een bekende te zien. In een wereld met Corona. Een wereld waarbij ik niet weet wanneer ik vrienden weer kan zien.
In een tijd van onzekerheid is het fijn om een bekende te zien. In mijn wereld waar ik mijn best doe met werk, maar waar ik alleen maar kan hopen dat ik het goed doe.
In een tijd van onzekerheid is het fijn om een bekende te zien. Iemand die weet wat ik voel, iemand waarop ik kan bouwen. Die weet hoe ik mij voel.
In een tijd van onzekerheid is het fijn om een bekende te zien. Die bekende zie ik, als ik in de spiegel kijk.
Ik kijk in de spiegel, en hoor de gedachtes.
‘Je bent het niet waard’
‘Je kan het niet’
In een tijd van onzekerheid is het fijn om een bekende te zien. Een bekende, die zorgt dat de onzekerheid, zekerheid wordt.
In een tijd van onzekerheid is het fijn om een bekende te zien. Deze bekende, zorgt dat er in deze onzekere tijd, zekerheid heerst.
Hoi, welkom terug
Dit bericht is geplaatst in Gedachtengang met de tags dagboek van een semi volwassene, onzekerheid. Bookmark de permalink.