15 januari 2019

Afgelopen week had ik een date. Het begon wel al vreemd, ik was in Leiden, wachtend in een Starbucks. Oke, Leiden en Starbucks samen was niet vreemd. Maar, lees maar verder

Ik schreef toen al in mijn boekje, toen er 2 mannen naast mij kwamen zitten.
Mijn ogen zagen de namen op hun Starbucks beker: ‘Jezus’. Dat dacht ik niet, maar dat stond er dus op hun beker.
Het zou heel erg ”toevallig” zijn, als ze beide ”Jezus” zouden heten. Maar nu kwam de vraag wat ik had verwacht:
‘Are you writing a letter to Jesus?’, oke, die vraag had ik niet verwacht, maar ik had wel verwacht dat ze iets over Jezus zouden vragen.
‘Nope’
Er werd vervolgens gevraagd of ik interesse had om Jezus te leren kennen.
‘No, but thank you!’
‘Remember that Jesus knows you! He knows what you want and need! You need to be there for him, not for someone else!’.

Ik denk dat mijn pupillen waren vervangen door grote vraagtekens, want al snel waren ze van plan het uit te leggen: ‘Well. You seem like a wonderful lady. Guys will fall for you, whenever you go. But the only guy that you need is Jesus!’

Mijn telefoon ging, en mijn date appte mij of ik hem wilde ophalen van het station Ik bedankte de 2 mysterieuze boodschappers van God, en haalde mijn date op bij spoor 2.

De date zelf was wel leuk, het voelde goed. We aten en dronken wat, ook waren we Leiden aan het ontdekken.
‘Waar ben je naar op zoek?’, vroeg hij
‘Een relatie, of vriendschap. Ik weet het, met online daten willen mensen meestal 1 ding. Maar ik hoop toch iemand te vinden die niet alleen maar voor seks wilt gaan. Wat zoek jij?’
‘Ik zoek de 2 extreme dingen. Of sex, of vriendschap’, daarbij gaf hij aan dat dat voornamelijk is, omdat hij erg kieskeurig is, aangezien hij maar 3 vriendinnen heeft gehad in zijn 31 jaar.

Toen gaf ik maar gelijk aan dat dat mij niet uit zou maken, aangezien ik toch ook nog geen echte relatie heb gehad.

We liepen verder, en namen afscheid. ”We gaan zeker weten nog afspreken”, werd er gezegd. Maar om eerlijk te zijn, had ik dat niet verwacht.

Van de date (10e) tot aan vandaag (15e), had ik namelijk niks van hem gehoord. Ik kreeg vannacht een appje, met een excuses dat hij niks van zich had laten horen. Hij was namelijk erg druk. Hij vroeg zich daarentegen wel af of het wel goed was om nog een keer af te spreken, aangezien we de laatste keer niet over echt veel onderwerpen konden praten.

Ik bedankte hem voor het appje. Ik gaf namelijk aan dat ik hetzelfde wel had. We verschillen teveel.

Maar toen kwam het. ‘Als je ooit in Amsterdam bent, en je wilt langskomen om iets te doen als vrienden (of vrienden+), laat het mij maar weten.’
Ik heb gezegd dat het hetzelfde geld voor hem. Als hij ooit in Rotterdam zou zijn, dan kan hij langskomen om iets te doen als vrienden. Alleen vrienden.

Tegelijkertijd ben ik reëel. Dit is iets wat mensen zeggen, en niet mensen

Dit bericht is geplaatst in Dagboek met de tags , , , , . Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *